Voetbalclubs willen alleen worden bewonderd

FC Den Haag legt Omroep West een boycot op. De FCDH-top is boos over een artikel op de website, waarin eind mei haarfijn werd blootgelegd waar ’t in het afgelopen seizoen mis ging bij de club. Een doorwrochte analyse, die vooral pijnlijk was voor de toch al omstreden trainer Darije Kalezic. 

De voetbalclub heeft nu bij wijze van strafmaatregel besloten dat interview-verzoeken van de regionale omroep voorlopig niet worden gehonoreerd. En dat heeft toch wel iets kolderieks! Oké, als president Biden niets met FOX News te maken wil hebben, is er sprake van een ‘statement’. Maar zelfs toen ’t Nederlands elftal Veronica Inside – vanwege uitlatingen van Johan Derksen – een tijdje in de ban deed, was dat al tamelijk lachwekkend. Alsof ze daar op die voetballers zaten te wachten.

Dat FC Den Haag – uitgerekend in de periode van de ene teleurstellende oefenwedstrijd na de andere – een boycot over West afroept, ligt ook een beetje in de sfeer van FC Knudde die niet meer met de Ziekenomroep wil praten. FC Den Haag mag blij zijn met alle publiciteit die de club kan krijgen. Want voor de landelijke media is deze middenmoter uit de Keukenkampioen Divisie volstrekt oninteressant geworden.

Alleen AD/Haagsche Courant en West volgen als professionele media de ‘Haagse Trots’ nog intensief. De Telegraaf bericht louter over FCDH als er een schandaaltje binnen de club is of als er onregelmatigheden bij een wedstrijd zijn geweest. Bij de Volkskrant en NRC weten ze nauwelijks van ’t bestaan van FCDH. En bij sportzender ESPN hebben ze de afgelopen seizoenen vooral gekeken wie de tegenstander was: interessant genoeg om de hele wedstrijd uit te zenden of alleen fragmenten in het schakelprogramma?

Je zal toch maar persvoorlichter bij FC Den Haag zijn. Dat is sowieso bij elke voetbalclub een hondenbaan, want je werkt in een omgeving van zelfingenomen griezels, overbetaalde snotneuzen en incapabele mega-ego’s. Maar bij FC Den Haag moet je ook nog eens omgaan met permanente  begrotingstekorten en wanprestaties. En hoe breng je dan zo’n – volgens het West-artikel – tirannieke trainer Kalezic aan ’t verstand dat een interview-boycot niet de slimste zet is?

Casanova

Uit mijn jaren bij de Haagsche Courant kan ik me één boycot herinneren van een specifieke sportredacteur; dat ging om een ware Casanova die in bed betrapt was met de echtgenote van een Feyenoord-speler. Die werd dus niet alleen uitgesloten van interviews, maar was zelfs niet meer welkom in de kuip. En daar kan ik me wel iets bij indenken. 

Maar een boycot wegens een kritisch verhaal? Volgens FCDH een artikel met ‘meerdere feitelijke onjuistheden’, maar welke enormiteiten er dan in dat stuk stonden, horen we niet. En als seizoenkaarthouders konden mijn beide zonen en ik ons er 100 procent in vinden. Ineens begrepen we waarom het zo slecht was verlopen en kregen onbegrijpelijke ingrepen ineens een context. 

Dus misschien had de FCDH-top na de publicatie wat meer bij zichzelf te rade moeten gaan in plaats van te reageren alsof ze door een wesp werden gestoken. Het kan heel verfrissend werken om eens af te wijken van ’t idee dat je uitsluitend bewonderd en bejubeld wil worden. Zeker als je geen Van Gaal heet.

Iets zinnigs

Gaan we er veel aan missen dat Omroep West geen interviews meer krijgt? Ik denk het niet. Want wanneer klinkt er iets zinnigs uit de mond van een trainer, laat staan uit de mond van een voetballer? Dat geldt overigens niet alleen voor FCDH, maar voor de hele sector. 

Een enkele uitzondering daargelaten, mag je al blij zijn als voetballers twee zinnen zonder haperen in correct Nederlands kunnen uitspreken. En wanneer dat dan lukt, hoor je algemeenheden als “we moeten hiervan leren” en “wij kunnen veel beter” of “het eerste kwartier waren wij duidelijk de bovenliggende partij, maar het zat ons ook niet mee”.

Ook uitgebreide, meer persoonlijke interviews met voetballers of trainers zijn – anders dan bij veel andere sporters – zelden interessant. Ze zijn allemaal op mediatraining geweest. Hebben geleerd om niets onaardigs te zeggen, weten hoe ze om vragen heen kunnen draaien. En alsof dat nog niet genoeg is, zit bij elk vraaggesprek met een journalist de persvoorlichter ernaast om in te grijpen met zinnetjes als “hij bedoelt te zeggen…” Daarna moet het artikel ook nog ter goedkeuring worden voorgelegd.

In mijn tijd als hoofdredacteur van weekkrant Den Haag Centraal heb ik ze bij FCDH een keer stevig tuk gehad. Dat was in het seizoen 2010-2011, dat de Rus Dmitri Boelykin maar liefst 21 keer scoorde. Om een interview te realiseren zonder voortdurende interventies van de persvoorlichter had ik collega Alexander Münninghoff (1944-2020) gevraagd zich hierop te werpen. Alexander sprak vloeiend Russisch en na twee zinnen in het Engels, zat de voorlichter er verder voor joker bij. 

Ruggengraat 

Dus laat Omroep West ruggengraat tonen – doorgaans niet de sterkste kant van hoofdredacteur Henk Ruijl – en de top van FC Den Haag in zijn sop gaar koken. De enige manier waarop Darije Kalezic kan bewijzen dat hij niet verantwoordelijk was voor het dramatische seizoen 2023-2024, is zorgen dat zijn nieuwe team (de uittocht van goede spelers was niet gering) in staat is dit keer wèl te promoveren. 

Dat is geen makkelijke opgave. Net zo min als bij het oude team is Kalezic alles behalve populair bij de supporters. Dus veel verloren wedstrijden de eerste zes, zeven weken kan hij zich niet veroorloven. Dan gaan de witte zakdoekjes al wapperen. En op veel steun in de media hoeft hij dan denk ik ook niet te rekenen.  

Door: Coos Versteeg

Bron: dagblad070