Talenten van FC Den Haag grijpen hun kans

Bij FC Den Haag krijgen dit seizoen verschillende talenten eerder dan verwacht een kans in het eerste team. De druk om te promoveren ligt opeens ook op hun schouders. Hoe blijven spelers als Dano Lourens, Ronny Boakye en Lorenzo Maasland met beide benen op de grond? En wie helpt ze daarbij? ,,Het gaat snel.”

Het hele land door reizen in de geelgroene bus van FC Den Haag, met tal van ervaren profvoetballers naast je. Voormalig jeugdspeler Ronny Boakye geniet er in zijn eerste seizoen bij het eerste team volop van. ,,Als ik iets moet noemen dat echt anders is dan in de jeugd, dan is dat het”, zegt de verdediger. De spelers spelen onderling graag kaart- en dobbelspelletjes, maar Boakye sluit zich aan bij het groepje met Hugo Wentges, Matteo Waem, Joel Ideho en Kürsad Sürmeli, die de populaire game Football Manager spelen. ,,Ik kijk dan een beetje mee hoe zij tekeer gaan”, zegt Boakye lachend. ,,Het is heel gezellig.”

Boakye (20) kwam vier jaar geleden in de jeugdopleiding van FCDH terecht en maakte elk jaar een stapje omhoog. De linksback uit Leiden werd vorig seizoen al een paar keer bij het eerste team gehaald, omdat Bart van Hintum vaak last had van blessures. Dit seizoen maakt Boakye vast onderdeel uit van het vlaggenschip, hoewel dat aan het begin van de zomer niet het plan was.

Vertrouwen

Maar naast Sekou Sylla werd er geen nieuwe linksback aangetrokken. ,,Ik vond dat ook een teken van vertrouwen naar mij”, zegt Boakye trots. ,,Joris (Mathijsen, technisch directeur) en de trainer hebben dat vertrouwen ook naar mij uitgesproken.”

En dus staat hij, eerder dan verwacht, geregeld op het veld in de Keuken Kampioen Divisie. Dat geldt ook voor aanvaller Lorenzo Maasland, die vrijdagavond tegen Vitesse ruim een kwartier mocht spelen en belangrijk was met een vooractie bij de 2-0. ,,Het gaat snel”, vertelt hij. ,,Bij de eerste training werd een groepje van onder 21 erbij gehaald en daar zat ik niet bij. De volgende dag werd ik gebeld of ik toch wilde komen. En sindsdien ben ik niet meer weggegaan.”

Na een matige transferzomer en ook nog het vertrek van Rafael Struick en het wegsturen van Silvinho Esajas, is elke speler hard nodig om FCDH naar een redelijke positie in de winterstop te leiden. De Haagse club mikt dit seizoen nog steeds op promotie, dus wordt er van de nieuwe jongens direct verwacht dat ze voor de ogen van duizenden fans presteren. En dat heeft impact op de jonge spelers, die zo’n prominente rol niet helemaal zagen aankomen.

,,Het is wel even wat anders, ja”, zegt Boakye. ,,Maar we worden beschermd tegen die druk. We voelen in het team ook niet dat de druk per se op onze schouders ligt. Het publiek geeft al genoeg motivatie om alles te geven.” Om wat te relativeren heeft de verdediger altijd zijn tweelingbroer op de tribune zitten. Die voetbalt zelf op een lager niveau en komt al sinds de jeugd bij bijna elke wedstrijd van Boakye kijken. ,,Ik kan met hem alles bespreken. We kijken samen ook beelden terug. En dan zegt hij het eerlijk als ik slecht gespeeld heb. Dat heb ik ook nodig.”

Religie

Daarbij haalt de jonge Leidenaar veel steun uit religie. Hij is christelijk opgevoed en leerde van oudere voetballers dat het goed is om daarmee tijdens je carrière bezig te blijven. ,,Het is soms best een chaotisch bestaan en dat houdt me met beide benen op de grond en dicht bij mezelf.”

Met beide benen op de grond blijven. Daar heeft Dano Lourens dan weer zijn familie voor. De 20-jarige aanvaller maakte afgelopen zomer de overstap van Jong Sparta naar FCDH en stond door de blessure van Alex Schalk al meerdere keren in de basis. Zo ook vrijdag tegen Vitesse. Vorige week tegen FC Eindhoven (0-4) maakte Lourens zijn eerste twee doelpunten en sindsdien is hij niet gestopt met glimlachen. ,,Een goaltjesdief? Ja, zo mag je me wel beschrijven”, zegt Lourens. Alsof hij al jaren voor de camera’s staat.

En overal waar Lourens voetbalt, zijn zijn ouders en zusje ook aanwezig. Zijn vader Marcel heeft zelfs een UEFA A-licentie (trainersdiploma) en is heel eerlijk tegen zijn zoon. ,,Hij is nog wel voetbalslim”, vertelt Lourens. ,,Dus als het slecht is, is het slecht. En als het goed is, is het goed. Daar is hij heel duidelijk in.”

En hoewel de rechtspoot volwassen overkomt, heeft hij die relativering soms ook nodig. Zo snel twee doelpunten en drie basisplaatsen, dat had hij niet verwacht. Maar er wordt simpelweg al veel van hem verwacht in de soms nog kwakkelende aanval van FCDH. ,,Maar het is gewoon voetbal”, concludeert hij als zoon van een voetbalslimme vader. ,,Dus of het nu bij VV Kloetinge, Jong Sparta of FC Den Haag is, ik focus me op hetzelfde. En dan hoop ik overal die goaltjesdief te worden.”

Bron: ad